Auteurs

Door Mark Debus, MSW, LCSW, Klinisch Manager Gedragsgezondheid, Sedgwick

In de VS is juni uitgeroepen tot Post-Traumatic Stress Disorder Awareness Month. Volgens het National Center for PTSD van het Department of Veterans Affairs (VA) lijden ongeveer 12 miljoen mensen in de VS momenteel aan PTSS. Deze aandoening kan een groot aantal mensen treffen die zijn blootgesteld aan levensbedreigende situaties, waaronder militaire veteranen en overlevenden van seksueel geweld, natuurrampen, ernstige ongelukken of gewelddaden.

Hoewel we de laatste jaren een lange weg hebben afgelegd in het begrijpen en destigmatiseren van PTSS, aarzelen velen die de vaak slopende symptomen ervan ervaren nog steeds om hulp te zoeken. Daarom zijn inspanningen om mensen bewust te maken van PTSS en behandelingen die de kwaliteit van leven aanzienlijk kunnen verbeteren zo belangrijk. In deze blog wil ik een bijdrage leveren aan het landelijke gesprek van juni over het bewustzijn van PTSS door enkele belangrijke thema's en recente ontwikkelingen te bespreken die van invloed zijn op werkgevers en hun werknemers.

Hulpverleners beschermen en hertraumatisering van slachtoffers voorkomen

In de afgelopen tien jaar hebben we een verschuiving gezien in de behandeling van claims voor werknemerscompensatie in verband met een trauma op het werk. Traditioneel werd de werknemer gevraagd om het verhaal van zijn trauma in detail te vertellen aan verschillende mensen: zijn manager, personeels- of veiligheidsfunctionaris, politie, schade-expert, artsen en psychologen, enzovoort. Deze aanpak bleek echter werknemers nog meer uit te schakelen, omdat ze bij elke hervertelling van de gebeurtenis hun trauma opnieuw beleefden. We vertrouwen over het algemeen op de getuigenissen van de eerste persoon als het gaat om verwondingen op het werk, maar dit bleek contraproductief te zijn in gevallen met een trauma. Een tactiek die gevoeliger is en de werknemer een betere ervaring biedt, is dat degenen die de claim onderzoeken zoveel mogelijk gebruikmaken van bestaande rapporten van politie, veiligheidsfunctionarissen en andere bronnen.

Een andere verwante ontwikkeling in de afgelopen jaren is het voorkomen van PTSS bij professionals die slachtoffers van trauma's ondersteunen - zelfs degenen die het traumatische incident niet zelf hebben meegemaakt. Schadeonderzoekers, politieagenten, professionals in de geestelijke gezondheidszorg en anderen die herhaaldelijk verhalen horen over trauma's op het werk, ervaren steeds meer werkgerelateerde stress. Hun voortdurende blootstelling aan verhalen over trauma's heeft een cumulatief negatief effect op hun geestelijke gezondheid. Als zodanig is het verminderen van het aantal keren dat een slachtoffer zijn verhaal moet vertellen niet alleen in hun eigen voordeel; het is ook beter voor het welzijn van de professionals die hen ondersteunen.

Behandelingsopties: bewezen therapieën, nieuwe grenzen

Als je de veel voorkomende symptomen van PTSS bekijkt - waaronder ernstige angst, slaapproblemen, isolatie en onthechting, hypervigilantie, geheugenproblemen, prikkelbaarheid en levendige flashbacks die op hallucinaties kunnen lijken - is het makkelijk te begrijpen hoe de aandoening iemands leven kan verstoren en hem of haar een hulpeloos gevoel kan geven. Als mensen één boodschap meenemen van de PTSD Maand, dan hoop ik dat het deze is: Er zijn behandelingsmogelijkheden!

Van drie belangrijke traumagerichte gesprekstherapieën is aangetoond dat ze effectief zijn bij de behandeling van PTSS: 

  • Cognitieve verwerkingstherapie (CPT), een vorm van cognitieve gedragstherapie (CGT) die de manier waarop de patiënt over zijn trauma denkt uitdaagt en hem helpt een nieuw begrip van de gebeurtenis op te bouwen om de negatieve impact ervan op zijn leven te verminderen.
  • Langdurige blootstelling (PE), waarbij de patiënt zijn trauma herbeleeft tot de herinneringen niet meer zo verontrustend zijn. 
  • Eye movement desensitization and reprocessing (EMDR), waarbij je je concentreert op geluiden of oogbewegingen terwijl je over het trauma praat om de patiënt te helpen zijn herinneringen te verwerken. 

Bepaalde antidepressiva kunnen ook worden gebruikt om de symptomen van PTSS te behandelen. Daarnaast bestuderen onderzoekers de werkzaamheid van sommige andere psychotrope medicijnen, zoals MDMA ("ecstasy"), in combinatie met CGT om mensen met PTSS te helpen. De eerste resultaten hebben aangetoond dat, onder begeleiding van een getrainde therapeut, lage doses MDMA sommige patiënten kunnen helpen om een staat van chemisch geïnduceerde ontspanning te bereiken, zodat ze hun trauma kunnen verwerken zonder verhoogde emoties. Het is interessant dat een panel van de Food and Drug Administration (FDA) onlangs het gebruik van MDMA voor de behandeling van PTSS heeft afgewezen, maar het onderzoek op dit gebied gaat door. 

Het gebruik van virtual reality (VR) als onderdeel van het desensibilisatieproces in CGT is ook een groeiend onderzoeksgebied. Er zijn veel meer gegevens nodig om de veiligheid en algemene werkzaamheid van psychotrope middelen en VR-technologieën bij de behandeling van PTSS vast te stellen, maar nieuwe wegen zoals deze kunnen hoop bieden aan mensen met ernstige en aanhoudende symptomen.

Tijd voor werkgevers om in actie te komen  

Op veel gebieden van de geestelijke gezondheid, waaronder PTSS, bestaat er al heel lang het idee dat je jezelf moet oprichten en individuele veerkracht moet opbouwen. Hoewel veerkracht één element is van het beheren en overwinnen van psychische problemen, kan het toewijzen van de volledige verantwoordelijkheid voor het aanpakken van de eigen behoeften aan iemand die worstelt leiden tot gevoelens van zelfverwijt en de situatie verergeren. Werkgevers hebben een belangrijke rol te spelen in het ondersteunen van het mentale welzijn van hun werknemers - vooral in gevallen van stress en trauma's op het werk. 

Zoals beschreven in onze recente blog waaraan ik heb bijgedragen, moeten werkgevers die zich inzetten voor hun mensen, ondersteunende middelen aanbieden die bestaan uit (maar niet beperkt zijn tot) programma's voor hulp aan werknemers (EAP), crisiszorg in de nasleep van een incident op locatie, ruime dekking voor geestelijke gezondheidszorg via hun arbeidsvoorwaarden en oplossingen voor gedragsgerelateerde gezondheid als onderdeel van het schadebeheer voor werknemers. Het is aangetoond dat vroegtijdig ingrijpen een kritieke factor is bij het herstellen van een trauma, dus therapie via telegeneeskunde kan een nuttige optie zijn om snel zorg te krijgen voor werknemers wanneer en waar persoonlijk bezoek niet direct beschikbaar is. Daarnaast moeten personeelsmanagers worden getraind in de waarschuwingssignalen van werknemersproblemen en weten waar ze hun collega's naartoe kunnen sturen voor de juiste ondersteuning.

Sedgwick's deskundigen op het gebied van gedragsgeneeskunde en crisiszorg zijn er voor u en uw medewerkers wanneer het er het meest toe doet, want caring counts. Aarzel niet om ons te contacteren om te ontdekken hoe wij u kunnen helpen om uw gewaardeerde medewerkers en hun mentale gezondheid te ondersteunen in de nasleep van een traumatische gebeurtenis.

Meer informatie - Sedgwick's gedragsgezondheidsoplossingen voor werknemerscompensatie