Uitbreidingen van vaste recupereerbare kosten: wat zijn de wijzigingen en waarom zijn ze belangrijk?

In het Verenigd Koninkrijk - meer bepaald in Engeland en Wales - werden in oktober 2023 nieuwe wijzigingen doorgevoerd. Op het gebied van rechtszaken zullen de uitbreidingen van de vaste verhaalbare kosten rimpelingen veroorzaken en de reeks verschuivingen heeft een reëel potentieel om de markt op zijn kop te zetten. 

Wat zijn vaste terugvorderbare kosten?

Fixed recoverable costs (FRC's) zijn vaste bedragen aan juridische kosten die een winnende partij kan terugvorderen van de verliezende partij in civiele procedures. FRC's zijn niet helemaal nieuw. Ze werden in 2010 geïntroduceerd in het landschap van civiele vorderingen en tot nu toe werden ze al toegepast in de meeste laagwaardige, niet-complexe letselschadezaken zoals verkeersongevalclaims. Maar na een uitgebreide herziening van de civiele kosten in 2017 en een raadpleging in 2019 over de uitbreiding van FRC's in civiele zaken, heeft de regering in september 2021 haar voorstellen gepubliceerd om FRC's uit te breiden naar meer categorieën vorderingen, waaronder vorderingen met een hogere waarde. Daarnaast zal het plan de procedures rond getuigenverklaringen, openbaarmaking van documenten, lengte van het proces en meer afslanken. 

De initiële bedoeling van vaste invorderbare kosten is om de voorspelbaarheid en de mogelijkheid van de partijen om kostenbedragen op voorhand te kennen, te versterken. Dit zou in de praktijk het speelveld voor eisers gelijk moeten maken en de toegang tot de rechter voor iedereen moeten bevorderen. Ironisch genoeg zouden sommige van de verwachte wijzigingen deze inspanning in de weg kunnen staan.

De nieuwe regeling voor vaste recupereerbare kosten voert de volgende wijzigingen door:

• FRC 'fast track' uitbreiden van laag complexe letselschadeclaims tot £25.000, naar de meeste civiele claims met een waarde tot £25.000
• Naast de fast track komt er een nieuwe 'intermediate track' voor claims met een hogere waarde (van £25.000 tot £100.000).
• Elke casus binnen de snelle of tussensporen wordt toegewezen aan een complexiteitsgroep, of 'band' variërend van 1 tot 4. Hogere banden, die in theorie staan voor hogere niveaus van complexiteit binnen de casus, brengen hogere vaste kosten met zich mee. 
• De toewijzing aan zowel het soort spoor als de complexiteitsband zal bepalen hoeveel de terugvorderbare en te betalen kosten zullen zijn.

Wat kan er misgaan?

Het FRC-regime bepaalt de terugvorderbaarheid van kosten, maar het dicteert niet hoe hoog het honorarium is dat advocaten in rekening brengen. Als een partij juridische kosten maakt die hoger zijn dan de kosten die teruggevorderd kunnen worden onder het FRC-regime, dan zal die partij een tekort hebben om hun advocaten te betalen. Dit kan gevolgen hebben voor het fundament van wat de FRC wil garanderen, namelijk toegang tot de rechter, aangezien niet alle partijen zich een dergelijk tekort kunnen veroorloven. 

Omdat voor bepaalde categorieën vorderingen de invorderbare kosten veel lager zullen zijn dan voor andere, zullen ze voor juristen veel minder aantrekkelijk zijn om te beoefenen. Advocatenkantoren zouden de structuur met vaste vergoedingen financieel te uitdagend kunnen vinden, en het biedt weinig stimulans voor procesadvocaten om aan dergelijke zaken te werken. Daarnaast zouden sommige rechtsbijstandverzekeraars hun bedrijfsmodel kunnen heroverwegen en zich terugtrekken uit de FRC-arena. Dit domino-effect zou de toegang tot juridische vertegenwoordiging kunnen belemmeren, met name voor kleinere kantoren die kleinere cliënten bedienen.

Bovendien kan een partij in het vorige kader weken, maanden, misschien zelfs jaren hebben onderhandeld vóór de uitgifte, en daarbij een aanzienlijk bedrag aan kosten hebben gemaakt. Vroeger was het uiteindelijke doel om een rechtszaak volledig te vermijden.

In de toekomst zal een eiser die denkt goede vooruitzichten te hebben, zodra hij het relevante pre-action protocol heeft doorlopen, er belang bij hebben om zo snel mogelijk een procedure aan te spannen en over te gaan naar de volgende fase van FRC, in plaats van de overeenkomstige pre-issue. Logischerwijs zal dit leiden tot een piek in de stroom van zaken die in behandeling worden genomen, in een tijd waarin rechtbanken het drukker hebben dan ooit, door zowel de sluiting van rechtbanken als de achterstand als gevolg van de pandemie. Als sector moeten we ons afvragen: is de markt voorbereid op een dergelijke transformerende verandering?

Vooruitgang

Het lijkt erop dat de rechtbanken hebben geaccepteerd dat er een element van vallen en opstaan zal zijn. Nu zullen we zien hoe het in de praktijk werkt, en het kan zijn dat bepaalde delen onwerkbaar zijn en moeten worden aangepast. Naarmate meer mensen dit nieuwe proceslandschap begrijpen, zullen sommige eisers waarschijnlijk proberen hun modellen aan te passen om de bedragen die ze kunnen terugvorderen te maximaliseren, wat gevolgen kan hebben voor de beoogde besparingen en voorspelbaarheid. Op dit moment valt de grootste impact nog te bezien.

Meer informatie > Luister naar een podcast over dit onderwerp hier of neem contact op met [email protected].