De EU-richtlijn Productaansprakelijkheid (85/374/EEG) (PLD) wordt bijna 40 jaar nadat deze oorspronkelijk in de wet werd opgenomen, vervangen door een nieuwe reeks voorschriften. De verordening is gewijzigd om beter te voldoen aan de eisen van een digitale wereld. De verordening is op 9 december 2024 in werking getreden. Na een overgangsperiode van 24 maanden zal de regeling vanaf 9 december 2026 van toepassing zijn in de EU-lidstaten.
Sinds 1985 is de OUR de wet die de schadevergoeding bepaalt voor EU-burgers die gewond zijn geraakt door een product met gebreken. Met de recente vooruitgang in de technologie en de beweging naar een circulaire economie heeft de Europese Unie een herziene OUR aangenomen die de bestaande aansprakelijkheidsregels actualiseert om een betere bescherming voor consumenten en een grotere rechtszekerheid voor marktdeelnemers te garanderen.
Belangrijkste maatregelen
De bijgewerkte OBR bevat herziene definities en concepten om rekening te houden met digitale producten en nieuwe technologie. De meest opvallende verandering was de definitie van "product", dat de OBR nu beschouwt als "alle roerende goederen, zelfs als ze geïntegreerd zijn in of verbonden met een ander roerend of onroerend goed; [product] omvat elektriciteit, digitale productiebestanden, grondstoffen en software".
In de nieuwe richtlijn wordt ook het begrip "producent" afgeschaft en vervangen door "fabrikant" om de maker van een product aan te duiden. Bovendien gaat de aansprakelijkheid voor producten met gebreken volgens de nieuwe regel verder dan alleen de fabrikant. In bepaalde gevallen kan de importeur van een gebrekkig product, de gemachtigde vertegenwoordiger van de fabrikant en de dienstverlener aansprakelijk worden gesteld voor gebrekkige producten of onderdelen. Dit wijst op een bredere trend waarbij meer partijen in de toeleveringsketen een grotere verantwoordelijkheid krijgen voor de hele levenscyclus van een product.
De test om vast te stellen of een product gebrekkig is, is ook uitgebreid ten opzichte van de bestaande specificatie dat "een product als gebrekkig wordt beschouwd wanneer het niet de veiligheid biedt die een persoon mag verwachten". Onder de nieuwe richtlijn kan een product als gebrekkig worden beschouwd op basis van het feit dat het niet de veiligheid biedt "die krachtens de wetgeving van de Unie of de nationale wetgeving is vereist". Volgens juristen van Cooley betekent dit dat als een product niet voldoet aan de relevante regelgeving, "het automatisch als gebrekkig kan worden beschouwd in het kader van een productaansprakelijkheidsclaim".
De bijgewerkte verordening houdt ook rekening met de overgang naar een circulaire economie met meer reparaties en hergebruik van producten. Er staat in dat fabrikanten die producten aanpassen net zo aansprakelijk zijn als de oorspronkelijke fabrikant voor eventuele productdefecten.
Tot slot introduceert de richtlijn schadevergoeding verschillende wijzigingen met betrekking tot schadevergoeding. Met name omvat de definitie van "vergoedbare schade" nu ook medisch erkende schade aan de psychische gezondheid en vernietiging of beschadiging van gegevens die niet voor professionele doeleinden worden gebruikt. De richtlijn schrapt ook de minimumdrempel voor de vergoeding van materiële schade en de maximumgrenzen voor schadeclaims.
Vooruitblik
De nieuwe PLD-regeling zal duidelijkheid scheppen in een moderne wereld, waarin de industrieën de afgelopen 40 jaar aanzienlijk zijn veranderd en veel producten een digitale component hebben. Het zal echter ook een grotere last leggen op fabrikanten en anderen in de toeleveringsketen als het aantal claims over producten met gebreken toeneemt en leiden tot meer juridische kosten en mogelijk boetes voor hun bedrijf.
De veranderingen brengen ook het EU-raamwerk voor productaansprakelijkheid dichter bij dat van de Verenigde Staten. Dit komt bovenop een reeks andere regels die de verantwoordelijkheden vergroten en het nog uitdagender maken om door het risicolandschap te navigeren. Bedrijven moeten de PLD-overgangsperiode van 24 maanden gebruiken om nauw samen te werken met juridische en brand protection experts om ervoor te zorgen dat ze voldoen aan de nieuwe vereisten en voorbereid zijn op verhoogde aansprakelijkheid.
Sedgwick brand protection , waarop 's werelds grootste merken vertrouwen, heeft in 30 jaar meer dan 7.000 van de meest tijdkritische en gevoelige product recalls in 100+ landen en 50+ talen beheerd. Bezoek hier onze website voor meer informatie over onze oplossingen voor het terugroepen en herstellen van producten.
Tags: Brand protection, EU, Aansprakelijkheid, Aansprakelijkheidsclaims, Behoud van merken, Productaansprakelijkheid, Terugroepen, Regelgeving/regelgeving