5 basisprincipes van risicomanagement

21 maart 2022

Deel op LinkedIn Deel op Facebook Delen op X

Door .

Risicobeheer is niet alleen een professionele specialiteit; het is een fundamenteel menselijk instinct.

Elke dag evalueren we van nature en proberen we het gevaar voor onszelf en anderen te minimaliseren in een breed scala aan situaties: we steken de straat over, kopen een huis, openen een e-mail van een onbekende bron. Hoewel risicoprofessionals goed bekend zijn met de kernprincipes van risicomanagement - risico-identificatie, risicoanalyse, risicobeheersing, risicofinanciering en schadebeheer - zijn zij zeker niet de enigen die hierop vertrouwen in hun dagelijkse denken en besluitvorming.

Voor professionals die formele risicomanagementprocessen toepassen die gebaseerd zijn op deze beproefde principes, kan een periodieke herziening zowel versterkend als verfrissend zijn. Het is ook waardevol voor leken om de principes van risicomanagement te leren kennen, zodat ze beter begrijpen waarom zij en hun organisaties de keuzes maken die ze maken. Het gebruik van een alledaags voorbeeld is een geweldige manier om mensen de principes van risicomanagement bij te brengen, zodat ze deze richtlijnen kunnen toepassen op operationele problemen en situaties in de echte wereld.

#1: Risico-identificatie

Dit eerste principe is precies waar het op lijkt: Welke risico's zijn er voor mij, mijn organisatie, mijn klanten, enz. in het scenario dat voor me ligt?

Denk bijvoorbeeld aan autorijden. Je zou het risico op een ongeluk kunnen identificeren door slecht onderhoud van de auto, geen benzine in de tank, te hard rijden of rijden onder invloed. Een ander geïdentificeerd risico kan de mogelijkheid zijn om eigendom te beschadigen - ofwel de auto zelf of iemands eigendom. Er is ook een risico op financieel verlies als er geen goede aansprakelijkheidsverzekering is afgesloten of als de bestuurder een snelheidsovertreding begaat, enzovoort.

#2: Risicoanalyse

In deze fase worden gegevens verzameld en wordt er gekeken naar de betekenis van de gegevenspunten in de loop van de tijd. Een analyse van de geïdentificeerde risico's roept de vraag op: Hoe vaak kan dit ongewenste voorval zich voordoen (frequentie)? En als het gebeurt, wat is dan de ergste manier waarop het kan gebeuren (ernst)?

In ons autoscenario is het ergste dat kan gebeuren het verlies van het leven. Aanvullende analyse kan uitwijzen dat het risico om betrokken te raken bij een auto-ongeluk laag is omdat de bestuurder nooit op de snelweg rijdt of alleen bij goed weer overdag, op wegen met een maximumsnelheid van 30 mijl per uur of minder, in een goed onderhouden auto, enz. Het analysegedeelte van het risicomanagementproces moet je door verschillende what-if scenario's leiden en je helpen om de potentiële frequentie en ernst van een gebeurtenis te bepalen.

#3: Risicobeheersing

Risicobeheersing biedt mogelijkheden om oplossingen te implementeren die het vermijden, voorkomen en verminderen van risico's ondersteunen. De techniek om risico's te vermijden in ons autovoorbeeld zou zijn om geen auto te bezitten of in een auto te rijden. In werkelijkheid bestaat er nog steeds een minimaal risico, omdat je als voetganger door een auto kunt worden aangereden of gewond kunt raken tijdens het gebruik van openbaar vervoer, maar in bepaalde scenario's kan het risico volledig worden vermeden.

Risicopreventie is gericht op het verminderen van de frequentie of waarschijnlijkheid van de gebeurtenis of het verlies. Dit kan betekenen dat je autopech voorkomt door de onderhouds- en inspectieschema's te volgen, de banden op spanning te houden en benzine in de tank te houden, en alle verkeersregels te volgen.

Risicovermindering is gericht op het verminderen van de ernst van een bepaald verlies dat al heeft plaatsgevonden. Het kan bijvoorbeeld betekenen dat materiële schade aan het voertuig van een andere persoon snel wordt gerepareerd, zodat de tijd zonder auto wordt beperkt.

Effectieve risicobeheersing houdt rekening met de verschillende strategieën die al bestaan en kan nieuwe maatregelen introduceren op basis van de bevindingen van de analyse.

#4: Risicofinanciering

Dit vierde principe richt zich op de economische aspecten van risico. Risicofinanciering is een manier om eventuele financiële verliezen te dekken die de geïmplementeerde risicobeheersingstechnieken niet hebben kunnen voorkomen. In ons voorbeeld kan er nog steeds een ongeluk gebeuren, ook al is de auto goed onderhouden, wordt er veilig gereden, enz. Door de juiste autoverzekering te hebben, genereert de verzekeringsmaatschappij geld om het verlies te betalen - in dit geval schade aan de auto.

#5: Schadebeheer

Waar risicofinanciering gaat over het beheren van de financiële impact, gaan claims over het beheren van de schade die is aangericht. Wanneer zich een verlies voordoet, kan een schadeclaim worden ingediend om de schade te verhalen. In het voorbeeld van de auto kan een claim worden ingediend bij de verzekeringsmaatschappij van de bestuurder die in gebreke is gebleven om de schade te verhalen. Als de schuldige bestuurder niet verzekerd was, kan het nodig zijn een andere procedure te volgen om de bestuurder persoonlijk aansprakelijk te stellen voor de schade.

Principes voor risicobeheer tot leven brengen

Wanneer je anderen voorlicht over risicomanagement, kan het gebruik van een toegankelijk voorbeeld - zoals dat van de auto zoals hierboven beschreven - helpen om te begrijpen wat anders misschien een mysterie lijkt. Breng het onderwijs dichter bij huis door een toepasbaar voorbeeld uit de praktijk te gebruiken en de vijf stappen te doorlopen.

Hier is een ander scenario: stel je voor dat je een risicomanager bent die een nieuwe functie krijgt, waarbij je verantwoordelijk bent voor het werknemerscompensatieprogramma van de organisatie. Op basis van je kennis van de vijf basisprincipes van risicomanagement kan je actieplan er ongeveer zo uitzien:

  1. Risico's identificeren: Kijk naar het soort werk dat werknemers doen en waar ze werken om de grootste risico's te identificeren. Tillen werknemers dingen op, bedienen ze zware machines, gebruiken ze scherpe voorwerpen om patiënten te verzorgen, kappen ze bomen, vliegen ze in een vliegtuig of zitten ze achter een bureau? Aan welke gevaren kunnen ze worden blootgesteld in hun dagelijkse werkomgeving?
  2. Risicoanalyse: Verzamel alle relevante en recente historische gegevens over werknemerscompensatie die beschikbaar zijn via de makelaar van de organisatie, de externe schadebeheerder (TPA) en interne gegevens. Bestudeer het aantal schadegevallen per beroep, letseltype/frequentie, hoofdoorzaak en meer; ga dieper in op de vraag welke soorten incidenten op de werkplek vaker voorkomen en wat de mogelijke blootstelling is.
  3. Risicobeheersing: Kijk naar de oplossingen die de organisatie op dit moment heeft om ziekte en letsel door werknemers te voorkomen en te verminderen. Dit kan alles omvatten, van verliesbeheersing tot veiligheidsprogramma's. Stel vervolgens prioriteiten en implementeer effectieve oplossingen om de hiaten op te vullen.
  4. Risicofinanciering: Bepaal de optimale financiële structuur voor het werknemerscompensatieprogramma van de organisatie. Is zelfverzekering de juiste keuze of is het beter om een deel van het risico over te dragen aan een verzekeringsmaatschappij. Werk samen met een ervaren makelaar voor professionele begeleiding.
  5. Schadebeheer: Ontwikkel een programma dat ervoor zorgt dat werknemers die op het werk letsel hebben opgelopen een passende vergoeding krijgen, evenals toegang tot hoogwaardige, kosteneffectieve zorg en de extra ondersteuning die ze nodig hebben om maximaal te herstellen en hun productiviteit te hervatten. Overweeg hoe de organisatie en haar werknemers zouden kunnen profiteren van een samenwerking met een TPA voor de administratie van hun werknemerscompensatieclaims.

Risicomanagement blijft evolueren, maar deze basisprincipes zijn nog altijd even toepasbaar. Het is ook belangrijk om in gedachten te houden dat het proces cyclisch moet zijn en niet lineair. Zowel leken als professionals op het gebied van risicomanagement moeten hun omgeving voortdurend controleren op nieuwe potentiële gevaren, de doeltreffendheid van de huidige risicobeperkende technieken meten en op basis van de laatste bevindingen het vijfstappenproces uit de basisprincipes herhalen.