Het landschap van crisisrespons en respons bij kritieke incidenten binnen de schade-industrie breidt zich uit. Waar teams vroeger bijna uitsluitend zaken behandelden met ernstig gewonden, komen er nu nieuwe lagen van zorg en respons die zich richten op het "rimpeleffect" van trauma's die worden ervaren door derden, omstanders en getuigen van een crisis.
Deze verbreding van zowel de definitie als de diensten van de critical incident response teams komt voort uit een toename van nieuwe vragen van cliënten in de nasleep van een incident, met name van personen die niet direct gerelateerd zijn aan het incident. De vraag naar behandelingsdiensten kan bijvoorbeeld niet alleen komen van iemand die een ernstige val heeft gemaakt op het werk, maar ook van personen die getuige waren van de val of een omgeving deelden met de gewonde werknemer ten tijde van het incident en die beïnvloed zijn door de gebeurtenis.
Bij Sedgwick is onze aanpak van crisisopvang verschoven naar een breder spectrum van gevallen en eisers die deze trends weerspiegelen. De stijgende populariteit van herstelprogramma's zoals gedragsgezondheidszorg heeft niet alleen een impact op werkgevers die terugkeer naar werk procedures willen, maar ook een industrie-brede omhelzing van herstel en behandeling door een holistische lens van algemeen welzijn. Als we kunnen begrijpen hoe een gebeurtenis het leven van een persoon beïnvloedt, zo is de gedachte, kunnen we gerichtere zorgoplossingen bieden en ze sneller op weg helpen naar herstel. Het is een moderne maar gestructureerde benadering van crisiszorg die leidt tot betere resultaten bij claims en gelukkigere, gezondere klanten.
Rol van de behandelaar in herstel
Het proces van casemanagement begint wanneer specialisten in crisiszorg rechtstreeks gecontacteerd worden door schadepersoneel of cliënten. Onmiddellijke behoeften kunnen duidelijk zijn, zoals wanneer een gewonde werknemer in het ziekenhuis is opgenomen. Een casemanager kan naar het ziekenhuis worden gestuurd waar de gewonde is opgenomen en toezicht houden op de triage met regelmatige medische updates. Zodra de benadeelde ontslagen is, kan een verpleegkundige toegewezen worden om te helpen met case management voor zorgbehoeften na ziekenhuisopname. Als alternatief kunnen aanvragers andere wegen zoeken voor casemanagement buiten het kritieke letsel, zoals het beheer van diensten voor gedragsgerelateerde gezondheidszorg, of in gevallen waarbij meerdere behandelaars betrokken zijn en de aanvrager hulp nodig heeft bij het opzetten van een zorgnetwerk.
Casemanagement is een ingewikkeld onderdeel van het herstelproces. Vooral voor gewonden die zich alleen willen concentreren op beter worden, kunnen casemanagers echt helpen om de druk van de ketel te halen - of het nu is door gewonde werknemers voor te lichten over hun rechten op herstel, door te zorgen voor continuïteit in de behandeling of door simpelweg te fungeren als een betrouwbaar contactpunt voor communicatie tijdens wat anders een eenzame en isolerende tijd kan zijn.
Na artsen en verpleegkundigen zijn er veel vraag naar aanbieders van diensten op het gebied van gedragsgezondheidszorg, waaronder gediplomeerde geestelijk verzorgers. Het kan heel moeilijk zijn om terug te keren naar het "normale leven" na een traumatisch incident. Eisers kunnen angstig zijn om terug te keren naar een werkplek waar ze getuige waren van een catastrofale gebeurtenis. Anderen kunnen te maken krijgen met een langere weg naar herstel na het oplopen van catastrofale verwondingen. Gedragsdeskundigen komen niet alleen in beeld als een essentiële facilitator van terugkeer naar werk, maar ook als een middel om de algehele gezondheid te verbeteren.
De trend naar een holistische kijk op zorg betekent dat een verscheidenheid aan behandelaars hun specialismen kunnen toepassen om mogelijke barrières voor zorg (reeds bestaande aandoeningen, gezinsstructuur) beter te identificeren, waarbij ze ontdekken hoe individuele levens door een crisis worden beïnvloed en de behandelingsoplossingen daarop afstemmen.
De rol van werkgevers bij het verbeteren van terugkeer naar werk
In veel opzichten heeft de COVID-19 pandemie de manier veranderd waarop werkgevers het beleid rond ziekteverzuim, arbeidsongeschiktheidsverlof en terugkeer naar het werk benaderen. De diagnose "lange COVID" dwong werknemers en werkgevers bijvoorbeeld om rond de tafel te gaan zitten en opnieuw te evalueren hoe de rol van werknemers kan worden aangepast om ervoor te zorgen dat ze kunnen werken als ze dat willen en om productiviteitsverlies te voorkomen.
Vanuit het perspectief van crisisopvang zijn de normen met betrekking tot hersteltijd en terugkeer naar het werk niet veranderd. Er is echter een groter bewustzijn dat crisisherstel gecompliceerd is, omdat werkgevers meer leren over wat hun werknemers nodig hebben en omdat mentaal welzijn meer een centraal discussiepunt wordt. Een positief resultaat van het effect van de pandemie op de werkplek is zeker een grotere openheid om te praten over deze zorgpunten als mogelijke barrières voor terugkeer naar het werk, evenals succesvolle resultaten met betrekking tot het beheer van de handicaps van werknemers en een betere integratie van deze personen in het bedrijf.
Voor werknemers die aan het herstellen zijn en uiteindelijk weer aan het werk kunnen, kunnen werkgevers een proactieve benadering van aanpassingen hanteren. Met andere woorden, wat zijn de beste opties om deze werknemer weer aan het werk te krijgen? Buiten de gebaande paden denken over wat kan helpen vanuit het perspectief van de persoon en het onderhouden van open communicatie zal op de lange termijn bijdragen aan een grotere werknemerstevredenheid.
De meeste geblesseerde werknemers die herstellen van een crisis of kritisch incident willen zo snel mogelijk weer aan het werk; hun routine staat voor normalisatie. Dat gezegd hebbende, is het laatste wat werkgevers willen doen tijdens de overgang van een werknemer terug naar het werk, de persoon retraumatiseren of opnieuw triggeren. Mensen kunnen terugvallen na een crisis, dus het is belangrijk om in een vroeg stadium realistische verwachtingen te hebben.
Creëer een succesvol terugkeer-werkplan door de capaciteiten van een werknemer te optimaliseren in combinatie met de juiste middelen op het juiste moment. Werkgevers zullen een hogere productiviteit en mogelijk betere gezondheidsresultaten zien. Hoe sneller een doel en interpersoonlijke betrokkenheid kunnen worden teruggebracht in het leven van een werknemer, hoe groter de kans op een succesvolle terugkeer naar werk.
Meer informatie > Onze oplossingen voor gedragsgerelateerde gezondheid identificeren en behandelen werkgerelateerd letsel en traumatische gebeurtenissen in een poging om werknemers te helpen de zorg te krijgen die ze nodig hebben om te herstellen en weer aan het werk te gaan.
Tags: Gedragsmatige gezondheid, klinische benadering, werknemer, gezondheid, werkgever, gezondheid, Mensen helpen, Managed care, Geestelijke gezondheid, Mensen, Productiviteit, Terug aan het werk, Welzijn, Wellness, Wereld Geestelijke Gezondheidsdag