Stel je voor dat je 10 houten kisten met gereedschap koopt van een leverancier aan de andere kant van de wereld. Om bij jou te komen, beginnen de gereedschappen aan een lange en ingewikkelde reis: ze reizen over land (per trein of vrachtwagen) van de fabriek naar een internationale zeehaven, worden op een vrachtschip geladen, varen naar een haven bij jou in de buurt, worden van het vrachtschip geladen en reizen ten slotte over land naar jouw locatie.
Eindelijk is je leverdatum hier! Helaas ontvang je maar acht van de 10 kratten die je hebt besteld. De andere twee arriveren twee maanden later met verroest gereedschap in verpakkingen die nat zijn geworden. Dit ongeluk kost je waarschijnlijk je leveringscontract met je klant. Iemand moet de financiële verantwoordelijkheid nemen voor het verlies, maar wie is aansprakelijk? Het antwoord is een ingewikkeld "dat hangt ervan af". Dit is waar de complexe nuances van marine verzekering, samen met de gedefinieerde plichten van de verzekerde in wat bekend staat als de "institute cargo clause", om de hoek komen kijken.
Bescherm uw kostbare lading
In de huidige onderling verbonden economie omvat de wereldwijde toeleveringsketen de handel en het transport van goederen op enorme schaal. Er vinden talloze overdrachten en transfers plaats om producten van punt A naar punt B te krijgen; in termen van risicobeheer betekent dit dat er meerdere kansen zijn dat de lading zoekraakt of beschadigd raakt.
Elk jaar vallen er honderden zeecontainers van schepen en het risico dat er lading verloren gaat op zee neemt toe naarmate de containercapaciteit van schepen toeneemt in het belang van kostenefficiëntie. Bovendien blijkt uit gegevens van de afgelopen vijf jaar dat er bijna elke twee maanden een groot verlies is door brand of explosies aan boord van vrachtschepen. Deze incidenten zijn vaak het gevolg van onjuiste aangifte, opslag of behandeling van gevaarlijke lading en de toename van verscheepte goederen die lithium-ion batterijen bevatten. Met containers die vele lagen hoog en diep gestapeld zijn, kan het voor bemanningen aan boord moeilijk zijn om bij de bron van een brand te komen en deze onder controle te krijgen voordat andere omliggende containers aanzienlijke schade oplopen. Bijkomende risico's - zoals overstroming, vallen en andere hanteringsproblemen - zijn aanwezig voor containers tijdens het transport, de opslag op tussenfaciliteiten of in de haven.
Dit zijn slechts enkele van de dingen die mis kunnen gaan tijdens het transport van goederen van leverancier naar ontvanger. Marine verzekering is ontworpen om financiële bescherming te bieden wanneer onverwachte gebeurtenissen zoals deze zich voordoen. Gezien de vele variabelen die er zijn - meerdere partijen die de vracht behandelen, verschillende vervoerswijzen, steeds veranderende omstandigheden en natuurkrachten, en de talloze manieren waarop goederen schade kunnen oplopen - biedt marine dekking cruciale bescherming voor degenen met een financieel belang in de vervoerde vracht.
Lees de kleine lettertjes
Marine Vrachtpolissen zijn er in vele soorten en maten. De specifieke voorwaarden in elke polis bepalen of en hoe er op een verlies wordt gereageerd, afhankelijk van hoe, wanneer en waar de schade zich voordoet. De omvang van de dekking en eventuele uitsluitingen worden beschreven in de polis, waarbij de meeste zijn opgebouwd rond de fundamentele clausules van het instituut lading. (De meest voorkomende worden gepubliceerd door het London Institute of Underwriters, in samenwerking met de Lloyd's Underwriters Association). Deze clausules, die wereldwijd algemeen aanvaard zijn, bepalen welke risico's gedekt zijn, welke uitsluitingen van toepassing zijn, wanneer vracht beschouwd wordt als "in transit" voor de dekking en wat de plichten van de verzekerde zijn. Deze clausules vormen het kader van de marine vrachtverzekering.
Er zijn een aantal instellingsclausules, maar de drie clausules die het meest voorkomen worden vaak aangeduid als ladingsclausules A, B en C. Clausule A biedt de breedste dekking en heeft daarom over het algemeen de hoogste premies. Clausule B is iets beperkter en is dienovereenkomstig gematigder geprijsd. Clausule C ten slotte heeft de meeste uitsluitingen en dekt slechts beperkte risico's, maar is een veel goedkopere optie.
- Clausule C dekt "verzekerd voorwerp" alleen wanneer het verlies of de schade redelijkerwijs kan worden toegeschreven aan brand of explosie, aan de grond lopen of zinken van het schip, aanvaring van het schip, omslaan of ontsporen van vervoermiddelen over land, lossen van lading in een noodhaven (meestal als gevolg van slecht weer) en avarij-grosse opoffering of jettison (vrijwillige opoffering van de lading in het belang van de veiligheid).
- Clausule B omvat alles onder C, samen met verlies of schade die redelijkerwijs kan worden toegeschreven aan een aardbeving, vulkaanuitbarsting, blikseminslag, overboord slaan, zeewater dat in het schip/de container terechtkomt en overboord vallen of verloren gaan tijdens laden en lossen.
- Clausule A biedt de ruimste dekking en staat bekend als "alle risico's", maar zelfs deze heeft enkele uitzonderingen, zoals opzettelijk wangedrag van de verzekerde, ongeschikte of ontoereikende verpakking/voorbereiding van de lading, inherente ondeugd, bepaalde soorten vertragingen, oorlogshandelingen en enkele andere.
Alle bovenstaande clausules zijn consistent met hun toepassing in transit. De relatie die voortvloeit uit de koopovereenkomst, die de leveringsvoorwaarden (of Incoterms®, zoals ze gewoonlijk worden genoemd) moet omvatten, bepaalt wiens marine cargoverzekeringspolis zal reageren en welke toepasselijke clausules voor institutionele lading van toepassing zijn, mocht er een claim worden ingediend tegen de polis.
Gereedschap van het vak
Bij het beoordelen van marine ladingsverliezen worden, naast het vaststellen van de oorzaak en het kwantificeren van de schade, veel factoren in overweging genomen. We kunnen verzekerden bijstaan bij het beperken van hun verliezen, het veiligstellen van hun commerciële belangen en het waarborgen van de bescherming van het verhaalsrecht van een verzekeraar.
Complexe definities van de termen die de verkoop van goederen regelen, kunnen van invloed zijn op wanneer de dekking begint en eindigt, wanneer het risico overgaat van de koper naar de verkoper en andere belangrijke factoren. Algemene kennis van wanneer risico, eigendom en verantwoordelijkheid voor vrachtregelingen overgaan van de ene partij op de andere is essentieel - niet alleen om ervoor te zorgen dat de vracht een ononderbroken doorvoer heeft van leverancier naar ontvanger, maar nog belangrijker, wiens polis reageert in het geval van een claim.
Op basis van mijn jarenlange ervaring met het beoordelen van marine vrachtclaims lijkt het erop dat veel verzekerden de bijzonderheden van hun marine dekking niet volledig begrijpen; de rol van Incoterms met betrekking tot hun verantwoordelijkheid, risico, eigendomsoverdracht en logistieke regelingen; hoe de instituutclausules voor vracht van toepassing zijn; en hoe de wisselwerking tussen al deze elementen de uitkomst van claims beïnvloedt. Degenen die actief zijn in de marine vrachtruimte worden aangemoedigd om zich grondig vertrouwd te maken met hun verplichtingen en met wat wel en niet is opgenomen in de verschillende instituutclausules.
> Lees meer - lees meer over Sedgwick's wereldwijde marine mogelijkhedenevenals onze in Australië gevestigde marine gespecialiseerde praktijkgroep geleid door Margot De Villiers.