Door gastauteur: David Kidman
Voorwoord door Julie Ross, directeur internationale bedrijfsontwikkeling bij Sedgwick:
Welkom bij de nieuwste editie van Spotlight. Spotlight is onze manier om inzichten en perspectieven te delen van onze strategische partners - advocaten, verzekeraars, risicomanagers en crisiscommunicatie-experts uit verschillende sectoren - over onderwerpen die de kijk van een bedrijf op incidenten en crisismanagement in de markt kunnen beïnvloeden. In deze editie werken we samen met David Kidman, partner bij Simmons & Simmons die zijn gedachten deelt over claims in de toeleveringsketen bij het terugroepen van producten en tips geeft voor bedrijven om verliezen zo goed mogelijk te verhalen.
Wanneer moeten bedrijven, nadat een terugroepactie is aangekondigd, nadenken over het verhalen van schade in de toeleveringsketen?
Wanneer een product wordt teruggeroepen, is de eerste prioriteit van fabrikanten hoe ze consumenten kunnen beschermen en de terugroepactie veilig en effectief kunnen uitvoeren. Tegelijkertijd moeten ze echter nadenken over hoe ze de schade aan hun reputatie kunnen beperken en of partijen in de toeleveringsketen mogelijk hebben bijgedragen aan de omstandigheden rond de terugroepactie. Hoe eerder een bedrijf nadenkt over herstel, hoe beter de kansen om de financiële blootstelling te minimaliseren en ervoor te zorgen dat degenen die verantwoordelijk zijn voor de terugroepactie ter verantwoording worden geroepen. Vaak kunnen de eerste stappen al op de eerste dag worden genomen.
Wat is de eerste stap die bedrijven moeten nemen om hun verantwoordelijkheid te bepalen?
Het belangrijkste gebeurt eigenlijk vóór de terugroepactie. Bedrijven moeten een Product Safety Management Plan (PSMP) en een Product Safety Incident Plan (PSIP) hebben voordat er een crisis uitbreekt. De British Standards Institution heeft richtlijnen gepubliceerd voor het opstellen van een PSMP en een PSIP, die hier beschikbaar zijn. Deze plannen helpen bedrijven om snel in contact te komen met hun partners in de toeleveringsketen als het ergste gebeurt en helpen hen om de relatieve verantwoordelijkheden van elke partij te begrijpen. Idealiter zouden deze plannen minstens één keer per jaar getest moeten worden.
Hoe belangrijk zijn juridische overwegingen bij het beoordelen van verantwoordelijkheid?
Zeer belangrijk. Bedrijven moeten getroffen producten lokaliseren, beveiligen en zorgvuldig catalogiseren. Ze moeten de relevante contractvoorwaarden met andere partijen in de toeleveringsketen, zoals commerciële klanten en commerciële leveranciers, volledig begrijpen. Vereist het contract dat de leverancier voldoet aan strikte productspecificaties of uitdrukkelijke voorwaarden met betrekking tot de kwaliteit of veiligheid van de producten? Of wordt geïmpliceerd dat de producten van bevredigende kwaliteit zullen zijn, maar wordt dit niet expliciet vermeld? Effectieve contractvoorwaarden die erop gericht zijn de eigen aansprakelijkheid van een bedrijf te beperken, een schadeloosstelling voor verliezen van anderen te garanderen en de openbaarmaking van belangrijke informatie van anderen af te dwingen, zijn een groot hulpmiddel bij claims in de toeleveringsketen en geven een zekere mate van zekerheid over de waarschijnlijke juridische uitkomst.
Moet je altijd van het ergste uitgaan bij je toeleveringspartners?
Absoluut niet, vooral niet als dit bedrijven zijn waarmee je al een lange relatie hebt. Maak waar mogelijk anderen in de toeleveringsketen medeplichtig aan een beslissing om corrigerende maatregelen te nemen, of geef ze op zijn minst de kans om bezwaar te maken. Door hen er vroeg bij te betrekken, wordt het moeilijker voor de leverancier om aan te voeren dat corrigerende maatregelen niet gerechtvaardigd waren. Besteed aandacht aan wat de leveranciers zeggen over de veiligheid van het product en de mogelijke redenen voor falen. Om een goede samenwerking te behouden, geef je je toeleveringspartners de gelegenheid om het concept van de terugroepactie in te zien, zodat ze weten wat er tegen consumenten en het publiek gezegd gaat worden. Vergeet echter niet dat je eigen verplichtingen onder de relevante regelgeving betekenen dat je onafhankelijk het risico moet beoordelen en actie moet ondernemen. De besluitvorming moet worden geïnformeerd, maar niet gedicteerd door de mening van anderen in de toeleveringsketen.
Bovendien moet je een pragmatische benadering hanteren bij het verhalen van verlies. Bestaat er een positieve commerciële relatie tussen de partijen waardoor het waarschijnlijk is dat enige onderhandeling mogelijk is om toekomstige handel te behouden? Is de leverancier gevestigd in een afgelegen rechtsgebied? Als dat zo is, is het belangrijk om een netwerk van lokale experts in die regio te hebben die snel en kosteneffectief kunnen bepalen of het doelwit aanzienlijke activa heeft, en of het doelwit kan proberen die activa te liquideren of te verplaatsen om ze ontoegankelijk te maken.
Welke acties mag je verwachten van andere betrokken bedrijven?
Anderen in de toeleveringsketen erkennen zelden uitdrukkelijk aansprakelijkheid. Wees bereid om de rechtsgrondslag van je claim en de omvang van je verlies formeel vast te leggen. Het kan nuttig zijn om vroeg in het proces een onafhankelijke getuige-deskundige in te schakelen om te helpen bepalen wat de hoofdoorzaak is van het falen van bepaalde producten. Die expert kan je een gezaghebbende deskundige mening geven die kan helpen om een andere partij in de toeleveringsketen te overtuigen van jouw standpunt.
Wat is de drempel voor een terugroepactie?
Het komt vaak voor dat een leverancier wijst op de conformiteit van een product met de regelgeving voordat het werd vrijgegeven als bewijs dat de producten geen gebreken vertoonden, terwijl hij moedwillig meerdere gebreken bij daadwerkelijk gebruik negeert. Het is belangrijk om te erkennen dat de drempel die een bedrijf verplicht om een terugroepactie te starten lager kan zijn dan de drempel die nodig is om vast te stellen dat een product gebrekkig is. In feite geeft de jurisprudentie in Engeland een sterke indicatie dat het feit van een terugroepactie op zichzelf niet doorslaggevend is voor het bestaan van een gebrek. Het feitelijke gebrek moet nog steeds worden bewezen, op basis van een afweging van waarschijnlijkheden.
Welke gegevens moeten bedrijven bijhouden tijdens een terugroepactie?
Het is belangrijk om een representatief monster van teruggeroepen producten te bewaren voor mogelijke toekomstige tests, vooral als anderen in de toeleveringsketen niet willen toegeven dat het product defect was of dat corrigerende maatregelen gerechtvaardigd waren. Isoleer en bewaar daarnaast producten die naar u zijn teruggestuurd en waartegen de consument mogelijk een civiele claim kan indienen. Denk hierbij aan incidenten waarbij de consument heeft geklaagd over letsel of schade aan eigendommen. Wat een "representatief" monster is, hangt af van het aantal geretourneerde producten, of er mogelijke verschillen zijn tussen batches, de grootte van het product, de kosten voor het bewaren ervan en de ernst van de vermeende schade.
Daarnaast moet je bewijsmateriaal van je verlies registreren en bewaren terwijl het zich ontvouwt. Het kan een onwelkome extra taak zijn tijdens een crisis, maar het zal veel minder tijdrovend en veel nauwkeuriger zijn om je verlies in realtime bij te houden, in vergelijking met een paar weken of maanden later. Sommige verliezen, zoals opslagkosten of porto- en verpakkingskosten om getroffen klanten aan te schrijven, zijn eenvoudig te kwantificeren. Maar andere verliezen, zoals managementtijd besteed aan een incident of verlies van toekomstige omzet als gevolg van reputatieschade, zijn veel moeilijker te bepalen. Forensisch boekhoudkundig bewijs kan nodig zijn om de schade te bepalen. Daarom moet worden overwogen of de kosten van dergelijk deskundig bewijs moeten worden gemaakt.
Waar moet rekening mee worden gehouden als het gaat om consumentencompensatie?
Bedrijven moeten een duidelijk en consistent plan voor compensatie aan getroffen consumenten implementeren. In veel gevallen worden gebaren van goede wil in de vorm van terugbetalingen, cadeaubonnen, vervangingen en/of compensatie door leveranciers bekritiseerd als onnodig en niet verhaalbaar. Dergelijke maatregelen zijn echter meestal effectief om de schade te beperken, zowel door het aantal zaken dat escaleert in formele claims te verminderen als door de reputatieschade te beperken. Een al te genereus en/of inconsequent gebaar van goede wil kan echter leiden tot oninbare verliezen.
Hoe moeten bedrijven plannen voor gevolgschade?
"Gevolgschade, gedefinieerd als schade die relatief ongebruikelijk en niet altijd voorspelbaar of bekend is bij de leverancier, is vaak moeilijker te verhalen. Soms wordt dit expliciet uitgesloten in de contractvoorwaarden. Het teruggeroepen product kan bijvoorbeeld het centrale product zijn geweest bij de lancering van een nieuw merk. De terugroepactie kan echter het vertrouwen van de consument onherstelbaar hebben geschaad, zodat het hele merk moet worden beëindigd. Het verwachte verlies van toekomstige verkopen van niet alleen het teruggeroepen product, maar ook van andere huidige en toekomstige producten, kan worden beschouwd als gevolgschade en is moeilijker te verhalen. Als je begrijpt welke soorten schade je serieus wilt verhalen, en wat de waarde en verdienste is van het verhalen van elk van deze schadeposten, kun je de verwachtingen van het verhalen van schade helpen bepalen en een schikking eenvoudiger maken.
Welke rol speelt de verzekering?
Dat hangt grotendeels af van je dekking. Bedrijven moeten hun verzekeringsprogramma regelmatig herzien. Heeft u een terugroepverzekering? Welke soorten schade zijn gedekt? Welke hulp zal uw verzekeraar bieden op het gebied van crisismanagement en juridisch advies met betrekking tot het effectief uitvoeren van de terugroepactie, het verzamelen van bewijs van verlies, het beperken van verlies en het vervolgen van anderen in de toeleveringsketen? Hoe meer de verzekeraar aan jou uitkeert, hoe meer interesse hij zal hebben om zijn eigen schade gesubrogeerd te verhalen op anderen in de toeleveringsketen.
De weg naar herstel is zelden rechttoe rechtaan en het verzamelen van het benodigde bewijs en het in gang zetten van een claim kan veel tijd in beslag nemen. Als je echter tijdens het hele terugroepproces voortdurend aan terugvordering denkt, kun je je eigen blootstelling sterk verminderen en de medewerking van anderen in je toeleveringsketen in moeilijke tijden op de proef stellen.
Download hier een kopie van deze spotlight.
Over onze gastauteur
De heer Kidman is partner in het kantoor van Simmons & Simmons in Londen waar hij gespecialiseerd is in het oplossen van geschillen over productaansprakelijkheid en het adviseren over het terugroepen van producten. Hij is gespecialiseerd in het oplossen van productaansprakelijkheidsgeschillen en het adviseren bij het terugroepen van producten. Hij heeft ervaring in het behandelen van zowel nationale als internationale schadeclaims, evenals in onderzoeken naar regelgeving, nalevingskwesties, verzekeringspolisclaims, groepsgeschillen en geschillen over rechtsgebieden.
Hij is opgenomen in Chambers & Partners en Legal 500 voor Product Liability: Defendant. Hij heeft bijzondere expertise in het adviseren van producenten, distributeurs, detailhandelaren en hun verzekeraars in de sectoren biowetenschappen, technologie, eten & drinken en detailhandel, maar hij heeft ook geadviseerd over auto's, speelgoed, elektrische goederen en andere productcategorieën. Hij is ervaren in het krachtig verdedigen van claims en het navigeren door complex expertbewijs, terwijl hij de reputatie van zijn cliënten hoog houdt en commercieel verstandige uitkomsten vindt.
Tags: Brand protectionbrand protection en terugroepen, Aansprakelijkheid, Productaansprakelijkheid, Terugroepen van producten, Terugroepen, Terugroepen van best practices, Terugroeptrends, Toeleveringsketen