De medische wereld ontwikkelt zich voortdurend om nieuwe behandelingsmogelijkheden te vinden, opkomende technologieën te benutten en uiteindelijk de patiëntenzorg te verbeteren. Binnenkort kan het medische zorglandschap er heel anders uitzien. In deze blog bespreek ik hoe het omarmen van de veranderingen binnen de werknemerscompensatie kan helpen om ervoor te zorgen dat we op de meest effectieve manier voor gewonde werknemers zorgen.
Hoogtepunten van het huidige landschap
Een toenemend aantal gewonde werknemers leeft met chronische gezondheidsproblemen - ziekten die aanhouden en over het algemeen niet te genezen zijn. Volgens de American Heart Association lijdt bijna de helft van de Amerikaanse bevolking aan minstens één chronische ziekte, zoals hartaandoeningen, hoge bloeddruk en artritis.
Naarmate de Amerikaanse bevolking ouder wordt, zal het aantal volwassenen met chronische ziekten naar verwachting toenemen. Stijgende niveaus van chronische ziekten dragen bij aan de snelle groei van de uitgaven voor gezondheidszorg en andere maatschappelijke kosten, waaronder ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid. In feite wordt drie van elke vier dollar in de gezondheidszorg besteed aan de zorg voor mensen met chronische aandoeningen.
Ondertussen hebben recordaantallen artsen, nurse practitioners, physician assistants en andere clinici onlangs het personeelsbestand verlaten vanwege pensionering, burn-out en pandemiegerelateerde stressfactoren. Volgens een rapport hebben in 2021 in totaal 334.000 zorgverleners uit alle medische specialismen het personeelsbestand verlaten.
Uit de eerste gegevens blijkt dat het personeelstekort zowel op korte als op lange termijn gevolgen zal hebben voor de patiëntenzorg - inclusief gewonde werknemers - en voor de prestaties van ziekenhuizen en artsen. Het heeft niet alleen gevolgen voor de resultaten: organisaties worden gedwongen hun activiteiten terug te schroeven, minder uren te werken of de deuren helemaal te sluiten. Ook de capaciteit van de faciliteiten en de toeleveringsketen komen onder druk te staan en met name de ervaring van patiënten en de kwaliteit van de zorg verslechteren.
Terwijl het tekort voortduurt, werkt de toepassing van kunstmatige intelligentie (AI) in de medische sector echter aan het compenseren van die druk. Voor medische verzekeringsclaims helpt AI bij het versterken van fraudeopsporingsinspanningen, het prioriteren van claimbeoordelingen en het stroomlijnen van algemene processen. Het kan ook een cruciale rol spelen bij de transformatie van de moderne geneeskunde door te helpen met beeldanalyse en het identificeren van ziekte-uitbraken en diagnoses.
De waarde van orthopedische ingrepen
We hebben nu meer geavanceerde kennis over bepaalde orthopedische operaties en hun waarde op het langetermijnherstel van een patiënt. Dit kan enorm gunstig zijn bij het bepalen van het hersteltraject van elke geblesseerde werknemer, omdat patiënten zo minder vaak voor operaties hoeven te kiezen die weinig tot geen substantiële resultaten opleveren.
Het vrijgeven van de carpale tunnel en totale knieprothese-operaties zijn beide klinisch bewezen superieur aan niet-chirurgische behandeling. Totale heupchirurgie en artroscopische meniscusreparatie zijn ook veelbelovend, hoewel er niet genoeg niet-chirurgische gerandomiseerde onderzoeken zijn om ze voldoende te kunnen testen.
Daarentegen is er klinisch bewijs dat geen verschil in resultaat aantoont na het ondergaan van verschillende soorten veelvoorkomende orthopedische operaties, waaronder arthroscopische gedeeltelijke meniscectomie, reparatie van de rotator cuff, subacromiale decompressie, reconstructie van het voorste kruisband, decompressie van de lumbale wervelkolom en fusieoperaties van de lumbale wervelkolom.
De kracht van TMS
Er zijn spannende nieuwe ontdekkingen die het potentieel van magnetische pulstechnologie blootleggen. Transcraniële magnetische stimulatie (TMS) bijvoorbeeld, een niet-invasieve vorm van hersenstimulatie, heeft aangetoond ernstige depressies te kunnen verlichten door specifieke delen van de hersenen te stimuleren via elektromagnetische inductie. Onderzoeken tonen aan dat TMS ook effectief is bij de behandeling van posttraumatische stressstoornis (PTSS) bij hogere frequenties, evenals fysiologische indicatoren en specifieke gedragssymptomen van autisme.
TMS is ook nuttig voor de screening en vroegtijdige behandeling van diabetische neuropathie, waarbij zenuwbeschadiging van het perifere zenuwstelsel optreedt als gevolg van een hoge glucoseconcentratie. Hoewel studies zich in een beginstadium bevinden, tonen bestaande studies aan dat TMS therapeutische mogelijkheden heeft voor de behandeling van pijn en pijngerelateerde depressieve symptomen bij patiënten met ziekte.
Daarnaast heeft TMS, dankzij de gezamenlijke inspanningen van de afgelopen jaren die gericht waren op het onderzoeken van de neurofysiologische veranderingen die optreden in de hersenen na een beroerte - de belangrijkste oorzaak van langdurige invaliditeit - geholpen bij het begrijpen van de mechanismen die ten grondslag liggen aan het herstel van de motorische functie na een beroerte.
Psychedelische therapie
Nu het aantal geestelijke stoornissen wereldwijd toeneemt, kunnen verschillende psychotherapieën met psychedelica de uitdagingen van de conventionele psychiatrische geneeskunde verlichten.
Psilocybine, een hallucinogene verbinding in 'paddo's', heeft aangetoond stemmings- en angststoornissen te kunnen behandelen, naast pijnstillende effecten bij de behandeling van clusterhoofdpijn, hardnekkige fantoom-ledemaatpijn en chronische pijn. De behandeling kan haalbaar, effectief, toxicologisch veilig en fysiologisch goed verdragen worden, zoals blijkt uit tientallen jaren van klinisch onderzoek.
MDMA - ook wel "ecstasy" of "Molly" genoemd - een synthetische drug die werkt als een stimulerend en hallucinogeen middel, en lyserginezuurdiethylamide (LSD), een klassiek hallucinogeen middel, hebben beide veel publieke belangstelling geoogst vanwege hun behandelingspotentieel.
Proeven onderzoeken de werkzaamheid van MDMA voor sociale angststoornissen bij volwassenen met een autismespectrumstoornis en voor angst die gepaard gaat met een levensbedreigende ziekte. Ondertussen hebben studies de ervaringsgevolgen opgemerkt van LSD-geïnduceerde gedragsveranderingen bij personen met stoornissen in middelenmisbruik.
Terwijl het onderzoek naar LSD observationeel is, bestaat het meest significante bewijs voor MDMA en psilocybine, die door de Amerikaanse Food and Drug Administration zijn aangewezen als "doorbraaktherapieën" voor respectievelijk posttraumatische stressstoornis (PTSS) en behandelingsresistente depressie.
Tot slot bevat marihuana, of cannabis, verschillende actieve bestanddelen. De bekendste zijn delta-9 tetrahydrocannabinol (THC) - het hoofdbestanddeel dat de "high" veroorzaakt - en cannabidiol (CBD). Onderzoeken naar het medicinaal gebruik van cannabis laten een gemengd beeld zien. Onderzoek heeft aangetoond dat volwassenen met chronische pijn die met cannabis zijn behandeld, vaker aangeven dat ze minder pijnklachten ervaren. Het wordt ook onderzocht als behandelingsoptie voor aandoeningen zoals epilepsie en schizofrenie. Gezien de mogelijke schadelijke effecten, vooral wanneer cannabis wordt gerookt, is er veel meer onderzoek nodig op dit gebied.
Deze ideeën werden gepresenteerd tijdens de 77e jaarlijkse conferentie over werknemerscompensatie en 34e conferentie over veiligheid en gezondheidgeorganiseerd door Instituut voor Werknemerscompensatie (WCI).
Dr. Teresa Bartlett, Managing Director, Senior Medical Officer, Sedgwick
Tags: Casualty, Gezondheidszorg, Mensen helpen, Beheerde zorg, Medische claims, Mensen, Workers comp, werknemerscompensatie